De Veiligheidsregio’s (wat is een veiligheidsregio?) zijn ingesteld vanuit de doelstelling om de rampenbestrijding en crisisbeheersing te verbeteren, door de brandweerzorg, de geneeskundige hulpverlening en de politie op regionaal niveau bijeen te brengen. De realisatie van de veiligheidsregio’s is sinds het definitief worden van de Wet op de Veiligheidsregio’s in volle gang. Veel managementaandacht gaat momenteel zitten in het inrichten van de organisaties, de ontvlechting uit de gemeenteprocessen, en de regionalisering van de brandweerkorpsen. Dit is een uitdaging, die veel aandacht eist van de betrokkenen. Zoveel aandacht, dat er weinig ruimte lijkt te zijn om te kijken bij andere veiligheidsregio’s, ondanks het feit dat men daar ongetwijfeld tegen vergelijkbare uitdagingen en problemen aanloopt. Hoewel het in eerste instantie niet de prioriteit lijkt te zijn om ervaringen uit te wisselen, biedt het juist veel voordeel om samen op te trekken, bij overeenkomende vraagstukken. Voorwaarde hiervoor is wel dat de ervaringen op het juiste detailniveau worden gedeeld, zodat men kan werken vanuit overeenkomsten en niet wordt afgeleid door lokale verschillen.

Architectuur van een Veiligheidsregio

Om te werken aan de organisatie, is het essentieel een gedeeld beeld te ontwikkelen van de processen die zich in een organisatie afspelen, de samenhang tussen de processen en de relatie van het eigen werk ten opzichte van de andere processen. SqEME maakt dit beeld van de organisatie op hoofdlijnen expliciet vanuit het Blauwdruk venster met onder andere het bedrijfsvoeringsmodel. Hierbij worden de resultaten van de organisatie als leidraad genomen en niet zozeer de inrichting naar afdelingen. Met een organisatiebeeld op dit conceptuele niveau, wordt het mogelijk om niet alleen binnen de organisatie met een gemeenschappelijke ’taal’ te communiceren over de organisatie, maar ook daarbuiten met andere veiligheidsregio’s.

Vergelijkbare vraagstukken

Hoewel op lokaal niveau met verschillende specifieke uitdagingen geconfronteerd, zijn de Veiligheidsregio’s op hoofdlijnen vergelijkbaar. De vraagstukken zijn dus ook in een zekere mate vergelijkbaar.

Bestuurlijke integratie. Hieronder wordt verstaan een verplichte bestuurlijke samenwerking tussen het hulpverleningsbestuur (brandweer en GHOR) en het regionaal college van de politie om een gecoördineerde voorbereiding op gezamenlijk optreden in ramp- en crisissituaties te bevorderen. Om te kunnen inschatten hoe de voorbereiding gecoördineerd kan worden is een gedeeld beeld van de totale organisatie en de belangrijkste processen een goed beginpunt. Hiermee beschikt men over praatgereedschap om met elkaar de details van de samenwerking uit te werken. Gemeenschappelijke meldkamer. Hierbij gaat het om verdergaande samenwerking tussen de meldkamers voor brandweer, politie en ambulancediensten. Als spin in het web draait het bij de meldkamer om communicatie. De gewenste informatiestromen van en naar de meldkamer worden in kaart gebracht, door middel van het berichtenverkeer. Dit brengt het gesprek op gang over wie welke informatie op welk moment nodig heeft en hoe deze hier het beste in voorzien kan worden.

Vorming regionaal veiligheidsbureau. Dit bureau is bedoeld om de ambtelijke ondersteuning van het bestuur en management van de veiligheidsregio te organiseren. Om deze rol goed te vervullen dient voldoende duidelijk te zijn aan welke ondersteuning behoefte is en hoe deze samenhangt met de processen bij de betrokken partijen.